Granit Silijan
Wychodnie granitów Siljan znajdują się w środkowej Szwecji w prowincji Dalarna. Granit grubokrystaliczny, najczęściej o barwie żółtoczerwonej. Wiek skały to około 1,7 miliarda lat.
Jaką ma petrografię?
Barwa granitu Siljan jest zmienna od jasnoczerwonej do brunatnej. Głównymi składnikami granitu Siljan są plagioklazy oraz skalenie alkaliczne występujące w formie karlsbadzkich bliźniaków. Czerwony ortoklaz dochodzi do 1 cm wielkości, natomiast plagioklazy są nieco mniejsze i zabarwione na czerwono lub żółtobiało, a niektóre nawet na zielonobiało. Te ostatnie mają zwykle jaśniejsze obrzeża. Miejscami występują prostokątne ortoklazy z żółtą lub białą obwódką plagioklazową. Kwarc występuje w małych (2 do 5 mm), szklistych, szarobiałych (niekiedy fioletowawych), prawie idiomorficznych ziarnach. Wiele z nich stanowi wrostki w skaleniach. Ponadto występują zielonoczarne, sześcioboczne blaszki biotytu, a czasami w większych skupieniach spotyka się hornblendę. Udział biotytu i hornblendy jest raczej skromny, a ponadto charakterystyczne są rozrzucone tu i ówdzie skupienia epidotu i chlorytu. W niektórych odmianach granitu Siljan spotyka się mikroklin i muskowit. Aplitowe odmiany granitu Siljan są podobne makroskopowo do niektórych grano-lirowych granitów z Ragunda, jednakże różnią się od nich większą zawartością plagioklazów.
